Co to jest choroba Hashimoto?
Choroba Hashimoto jest to choroba autoimmunologiczną, co oznacza, że układ immunologiczny zaczyna niszczyć własne komórki tarczycy przez co produkuje ona mniej hormonów tyroksyny oraz trijodotyroniny. Choroba ta nazywana jest również przewlekłym limfocytarnym zapaleniem tarczycy.
Nazwa schorzenia pochodzi od nazwiska japońskiego lekarza – Hakaru Hashimoto, który po raz pierwszy zdiagnozował i opisał przypadki choroby na początku roku 1912.
Jakie są objawy choroby Hashimoto?
Objawami, które mogą towarzyszyć chorobie Hashimoto, są: osłabienie, zmęczenie, bóle mięśni, spowolnienie fizyczne i psychiczne, nerwowość, rozdrażnienie, bezsenność, obniżenie nastroju, depresja,
Pacjenci często skarżą się na szorstkość skóry, wypadanie włosów, przybieranie na wadze, otyłość. Mogą pojawić się również obrzęki, zwłaszcza twarzy a szczególnie powiek. Występują dokuczliwe zaparcia, zatrzymywanie wody w tkankach, nadmierna potliwość. Krwawienia miesięczne stają się zbyt obfite, kobiety mają problem z utrzymaniem ciąży, spada poziom libido, pojawiają się zaburzenia płodności. W przebiegu choroby może dochodzić do hipercholesterolemii
z podwyższeniem frakcji LDL.
Bardzo często choroba ta występuje z innymi schorzeniami równolegle, takimi jak cukrzyca, łysienie plackowate, reumatoidalne zapalenie stawów, endometrioza czy choroby wątroby.
W jaki sposób rozpoznać chorobę Hashimoto?
Najczęstszymi hormonami, które oznacza się w przebiegu tego schorzenia są: TSH – hormon przysadki mózgowej, przeciwciała przeciwtarczycowe: anty TPO, anty TG oraz wolne hormony tarczycy: tyroksyna i trijodotyronina.
Ważny jest również obraz USG tarczycy do wstępnej diagnostyki choroby Hashimoto.
Co muszę zrobić jeśli planuję ciążę?
Poziom hormonów tarczycy (FT3, FT4, TSH) powinien mieścić się w normie. Ich zbyt niski lub zbyt wysoki poziom zakłóca cykl jajeczkowania. Ich poziom bezpośrednio wpływa na wzrost i zagnieżdżenie się komórki jajowej. Szanse na zajście w ciążę wzrastają wraz z prawidłowym ustawieniem hormonów.
Choroba Hashimoto a właściwe odżywianie
Dieta w przypadku chorób autoimmunologicznych ma pierwszorzędowe znaczenie. Leczenie choroby powinno rozpocząć się od spotkania z dietetykiem i stworzenia indywidualnej diety. Zdrowa i właściwa dieta to podstawa ale też i warunek poprawy metabolizmu.
Często wykluczenie z diety np. cukru, laktozy, kazeiny, glutenu w sposób znaczący poprawia ogólny stan organizmu. Dietetyk przedstawi podczas ustalania jadłospisu jak zastąpić ulubione produkty – smaki na zdrowe, nie prowadzące do alergii czy nietolerancji.
- Laktoza to dwucukier, który występuje w mleku i produktach mlecznych zarówno krowich, owczych, bawolich i kozich. Objawy nietolerancji laktozy to, m.in.: skurczowe bóle brzucha, wzdęcia, słyszalne ruchy perystaltyczne jelit, przelewanie, uczucie pełności i napięcia, cuchnące, obfite biegunki na przemian z zaparciami
Mogą pojawiać się inne objawy ogólne: bóle głowy, zawroty głowy, kłopoty z pamięcią, bóle stawowo-mięśniowe, zaburzenia rytmu serca. - Gluten – mieszanina białek roślinnych, gluteniny i gliadyny, występująca w ziarnach niektórych zbóż, np. pszenicy, żyta i jęczmienia. Objawy nietolerancji na gluten to: zaparcia, gazy, wzdęcia, biegunka, rogowacenie mieszkowe skóry – tzw. gęsia skórka na łokciach.
Choroba Hashimoto – leczenie
Chorobę leczy się poprzez stałe podawanie preparatu tyroksyny.
Na początku terapii stosuje się małe dawki leku. Dawka ustalana jest proporcjonalnie do ciężaru ciała,
Dzieci, młodzież i kobiety w ciąży z niedoczynnością tarczycy wymagają podawania stosunkowo większych dawek tyroksyny niż pozostali chorzy.
Należy pamiętać, że nieleczona choroba Hashimoto u dzieci może być przyczyną niedorozwoju umysłowego.
Leczenie wymaga stałej kontroli lekarza.
Choroba Hashimoto a właściwe odżywianie
Dieta w przypadku chorób autoimmunologicznych ma pierwszorzędowe znaczenie. Leczenie choroby powinno rozpocząć się od spotkania z dietetykiem i stworzenia indywidualnej diety.
Często wykluczenie z diety np. cukru, laktozy, kazeiny, glutenu w sposób znaczący poprawia ogólny stan organizmu.