Nadczynność przytarczyc i niedoczynność przytarczyc – opis i leczenie
Co to jest nadczynność przytarczyc?
Nadczynność przytarczyc występuje w sytuacji, gdy gruczoły wydzielania wewnętrznego, leżące w bliskiej okolicy tarczycy – przytarczyce wydzielają zbyt wysoki poziom parathormonu. Parathormon jest hormonem, który reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową w organizmie człowieka. Jeżeli jest zbyt niski poziom wapnia we krwi, następuje pobudzenie przytarczyc i wydzielanie parathormonu, aby przywrócić prawidłowe jego stężenie. Następuje wzmożone wchłanianie związków wapnia ze spożytego pokarmu, uwalnianie wapnia z kości człowieka, hamowanie wydalania go z moczem.
To samo dotyczy niedoborów witaminy D3. Jej spadek w organizmie powoduje zwiększone uwalnianie parathormonu. Jeżeli przytarczyce będą nadmiernie pobudzane, doprowadzi to do zwiększonego wydzielania parathormonu, pomimo prawidłowego stężenia wapnia w organizmie. Takie zjawisko nazywamy hyperkalcemią.
Jakie są przyczyny nadczynności przytarczyc?
Nadczynność przytarczyc – przyczyny najczęściej spowodowane są obecnością gruczolaków, czyli łagodnych guzów przytarczyc lub przerostem przytarczyc. Rzadziej spotykany jest nowotwór złośliwy przytarczyc czy wrodzona nadczynność.
Jeżeli mamy do czynienia z wtórną nadczynnością przytarczyc, dochodzi do nadmiernego wzrostu wapnia w organizmie na skutek stałego pobudzania przytarczyc. Dzieje się tak najczęściej w sytuacji chronicznej niewydolności nerek czy w związku z upośledzeniem wchłaniania wapnia z jelit.
Nadczynność przytarczyc – objawy?
Najczęstszymi objawami są : osłabienie mięśni, bóle mięśniowe, zaburzenia koncentracji, męczliwość, bóle głowy, kamica nerkowa oraz kamica dróg żółciowych, niewydolność nerek, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca.
Nadczynność przytarczyc – rozpoznanie?
Rozpoznanie stawia się w oparciu o wyniki parathormonu, wapna i fosforu, poziomu kreatyniny. Wykonuje się USG przytarczyc, nerek, ocenia gęstość mineralną kości, oznacza poziom markerów metabolizmu kostnego.
Nadczynność przytarczyc – leczenie
Leczenie nadczynności polega na usunięciu gruczolaka z przytarczyc, bądź ich całkowite usunięcie. Leczenie farmakologiczne polega na hamowaniu wydzielania parathormonu, podawane są preparaty wapna i witaminy D3.
Co to jest niedoczynność przytarczyc?
Niedoczynność tarczycy występuje w sytuacji, gdy gruczoły – przytarczyce wydzielają zbyt niski poziom parthormonu.
Parathormon podnosi poziom wapnia we krwi i wraz z kalcytoniną oraz witaminą D reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową organizmu.
Niedoczynność przytarczyc przyczyny?
Najczęstszymi przyczynami niedoczynności przytarczyc są: wrodzony niedorozwój przytarczyc, choroba autoimmunologiczna przytarczyc, usuniecie przytarczyc podczas zabiegu operacyjnego, hemochromatoza.
Niedoczynność przytarczyc objawy?
Bolesne skurcze mięśni ramion, dłoni, twarzy, wykręcanie kończyn, mrowienie dłoni, stóp. W sytuacji przewlekłej niedoczynności: ścieńczenie skóry, łamliwość paznokci, włosów, zaćma, opóźnienie umysłowe u dzieci, zaburzenia psychiczne.
Niedoczynność przytarczyc rozpoznanie?
Rozpoznanie stawia się na podstawie badań poziomu wapnia, magnezu, fosforanów, parathormonu. Wykonuje się dobową zbiórkę moczu, EKG, badanie densytometryczne kości.
Niedoczynność przytarczyc leczenie?
Niezbędne jest systematyczne leczenie farmakologiczne oraz kontrolne badania lekarskie i laboratoryjne. Najczęściej podaje się duże dawki wapnia oraz witaminę D.